Oğul 27 yıl önce bugün aslında bendim doğan senin doğumunla. Seni kollarıma ilk aldığım an uzun uzun konuştuk senle, sen hatırlamasan da benim mıh gibi aklımda; hissettirdiğin her duygu, sessiz sessiz söylediğin her söz. Kimsin sen dedim kulağına fısıldayarak. Küçük bedenin kocaman kalbinle güldün elimi tutarak; "gel benle artık biz bir takımız senle" dedin bana, başladık yürümeye birlikte; yanımızda en büyük kalkanımız kocaman sevgimizle... Aslında önce korktum, seninle ve sana olan sevgimle ne yaparım nerelere sığarım ya da ben seni nerelere sığdırırım bilemedim. Hala da bilemiyorum ya! Herkes beni senin annen olarak bildi, oysa sendin benim yol gösterenim, gerçeğe yürüyüşümde her gün bir adım daha ilerletimdin. Pek çok anda zorluklarla mücadele ederken, yaşamdan vazgeçmemin tek sebebi senin annen olmamdı. Hikayelerimden beni uyandırmada en büyük rehberim, aşılması en zor tepeleri aşmakta, devam edebilmekte gayretim, dünyaları aşan sevgim! Sen olmasaydın o zor yolları, o karanlık yılları yürüyemezdim. Gerçeğe gözlerimi açtığım gün her çözdüğüm nokta senin gözlerindeki pırıltıydı. Sen en büyük en gerçek sebebimsin, lutüfsun bana. Ben varsam sayende... Yüz milyonlarca kere teşekkür etsem yetmez ki! Sen gibi bir evlada" yazdı.
;){kind=link}
Yorumlar (0)